Brussel, 6 december 2022 - Nieuwe beelden van GAIA, gemaakt in november 2022, tonen de wrange realiteit in Vlaamse kalkoenfabrieken. De dieren zitten er massaal opeengepakt en zieltogend te lijden. Hoe dat komt? Simpel: Vlaanderen kent, in tegenstelling tot Wallonië, nog altijd geen specifieke wettelijke welzijnsnormen voor kalkoenen. Onaanvaardbaar dierenleed en een zware aanfluiting van het respect voor dieren zijn het gevolg. GAIA roept Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts op om doeltreffende wetgeving in te voeren, die het kalkoenenwelzijn garandeert.
Op de beelden zien we ook dit jaar weer hoe duizenden kalkoenen in Vlaanderen massaal op elkaar gepakt leven in loodsen zonder daglicht en met amper ruimte. Het zijn totaal dieronwaardige omstandigheden. Het is er donker, vuil en somber. Bovendien hebben de dieren er niet zelden met verwondingen te maken, zoals necrose (afgestorven huidweefsel als gevolg van pikken). We zien ook nu weer fel verzwakte, kreupele, creperende en dode dieren.
Kweker bepaalt
Dat er in Vlaanderen geen duidelijke wettelijke grenzen gesteld zijn aan de bevolkingsdichtheid in kalkoenkwekerijen is onbegrijpelijk. Een kweker bepaalt zelf hoeveel dieren hij in een loods propt.
GAIA-voorzitter Michel Vandenbosch: “Dit zijn opnieuw hallucinante beelden. Deze industrie is absoluut niet in staat om zichzelf te reguleren, dat wordt keer op keer bewezen. Het garanderen van dierenwelzijn mag trouwens nooit overgelaten worden aan individuele kwekers, die in hun stallen doen wat ze willen. Hier moet wetgeving komen mét controle. GAIA kan niet tevreden zijn met een paar minimale normen en hier en daar wat cosmetische ingrepen die voor de kalkoenen nauwelijks verschil maken. Wij roepen minister Weyts op om doeltreffende wettelijke normen in te voeren.”
De normen die GAIA eist, moeten tegemoetkomen aan de natuurlijke gedragsbehoeften van de dieren. Er moet een veel lagere bezettingsgraad komen, het moet voor de dieren mogelijk zijn om buiten te lopen, er horen voldoende, aangepaste zitstokken te zijn, trager groeiende rassen moeten verplicht worden gebruikt, er moet droog stalstrooisel aanwezig zijn en voldoende verrijking (balen stro om in te pikken).
16 kilo op 16 weken
Omdat het ras dat in de intensieve kalkoenhouderij gebruikt wordt, geselecteerd is op snelle groei, groeien kalkoenen zodanig snel (hanen van 170 gram tot ongeveer 16 kilo op 16 weken tijd) dat veel kalkoenen last hebben van kreupelheid. Die dieren sterven van de honger en de dorst omdat ze de drink- en voederbak niet meer kunnen bereiken. De vogels kunnen ook hun verenkleed niet schoonmaken, een vitale behoefte.
“De toestand in de Vlaamse kalkoenkwekerijen is volstrekt onaanvaardbaar. Er moeten concrete, strenge en diergerichte wettelijke normen komen die het kalkoenenwelzijn effectief beschermen. Het dierenwelzijn moet absolute voorrang krijgen. Zoniet kan men er maar beter mee stoppen en geen vleeskalkoenen meer kweken in Vlaanderen”, besluit Vandenbosch.
