Beelden, in 2019 gefilmd in het slachthuis van Torhout, tonen zware vormen van dierenverwaarlozing en -mishandeling. Van varkens die nog bij bewustzijn zijn wanneer ze de keel worden overgesneden over varkens met prolapsen tot hoogzwangere zeugen die hun biggen in het slachthuis aborteren. Samen met Animal Rights dient GAIA klacht met burgerlijke partijstelling in tegen die horrorpraktijken. “Het is onze plicht om net zoals tegen de verschrikkingen in het slachthuis van Tielt nu een strafklacht met burgerlijke partijstelling in te dienen tegen het varkensslachthuis van Torhout. Blijkbaar was het schandaal van Tielt als wake up-call nog niet genoeg. Bovendien roepen wij de Vlaamse minister van Dierenwelzijn Ben Weyts op om onmiddellijk op te treden. De minister beschikt over een arsenaal aan actiemogelijkheden. Zo kan er bij ministeriële beslissing en conform de Europese slachtverordening 1099/2009 overgegaan worden tot de vertraging van het productieproces en zelfs tot de sluiting”, zegt GAIA-voorzitter Michel Vandenbosch.
Varkensslachter Van Hoornweder uit Torhout slacht tot 650.000 varkens per jaar. Uit de bekend gemaakte beelden én officiële inspectierapporten uit 2019 blijkt dat er in het slachthuis flagrante inbreuken plaatsvinden op de dierenwelzijnswetgeving.
Niet transport-waardige dieren
Nog steeds leveren de varkensfokkers en transporteurs dieren aan die niet getransporteerd mogen worden. Zo zien we op de beelden varkens die te kreupel zijn om zelfstandig uit de vrachtwagens te komen of nog net strompelend hun weg naar buiten vinden. We zien varkens met prolapsen, varkens met necrotische wonden, varkens met enorme abcessen en hoogzwangere zeugen. Sommige zeugen aborteren spontaan hun biggen op weg naar de wachtruimte in het slachthuis.
Levend gekeeld, levend verdrinken
Ook te zien: varkens die ontwaken na verdovingen en varkens die nog leven na keling. Ze komen schreeuwend bij, ondersteboven hangend aan een ketting in de slachtlijn, en verdrinken levend in het broeibad. Dit zien we niet alleen op de beelden, maar die feiten blijken ook uit de inspectierapporten waarover GAIA en Animal Rights beschikken: “Om 30 januari om 14.39 uur stel ik vast dat een zeug terug bij bewustzijn komt (oogleden open, hangt te trekken aan de ketting) net voor ze de broeibak in gaat. Op dat moment was geen personeelslid aanwezig om in te grijpen.” De beelden herinneren ons aan de beelden uit het slachthuis van Tielt.
Uit de opgevraagde inspectierapporten blijkt dat het probleem met verdoving van varkens zeker al speelt sinds 2017. Op 12 januari van dat jaar noteert een keurder: “Bij het betreden van de slachtruimte waar de varkens opgetakeld en gekeeld worden, merk ik op dat meerdere dieren hangen te schreeuwen en te spartelen. De dieren zijn duidelijk niet goed verdoofd of komen terug bij bewustzijn nog voor ze gekeeld worden. De arbeiders doen gewoon verder.”
Op 22 februari 2019 noteert een keurder: “Als antemortem keurder stelde ik vast dat verschillende mestvarkens ter keling hangen te wachten terwijl deze volledig bij bewustzijn kwamen; t.t.z. de dieren trokken aan de ketting en maakten tierende geluiden.”
De vertwijfeling en frustratie over deze voortdurende problemen zijn tastbaar in de notities van keurders: “Dit zijn duidelijke inbreuken tegen de wettelijke bepalingen met betrekking tot dierenwelzijn die reeds gedurende enkele maanden een constant gegeven zijn en die niet meer getolereerd kunnen worden.”
“Er is iets structureel mis in de slachthuizen,” zegt campagnecoördinator bij Animal Rights Els Van Campenhout, “de directie en medewerkers lijken volstrekt ongevoelig voor het lijden van de dieren, en de overheidsinstanties verantwoordelijk voor het toezicht op de slachthuizen lijken hun werk niet te doen.”
Klacht
De beelden werden aan Animal Rights aangeleverd. Ze zullen de bron(nen) niet onthullen.
Animal Rights dient samen met GAIA een klacht in tegen het slachthuis vanwege de geconstateerde misstanden in de beelden en inspectierapporten. De klacht omvat de volgende inbreuken:
1) Dieren komen opnieuw bij bewustzijn na de CO² bedwelming.
2) De Animal Welfare Officer kwijt zich niet afdoende van zijn / haar taak.
3) Het 'lossen' van hele etages met varkens tegelijk uit de vrachtwagen ipv in kleine groepen.
4) Het vervoeren van hoogzwangere zeugen en/of zeugen die zeer recent biggen geworpen hebben. 5) Dieren liggen op de grond in de drijfgangen en de wachtstallen; kunnen zich niet meer zelfstandig verplaatsen en lijden pijn zonder dat verlossing volgt.
6) Dieren met open en zelfs door necrose aangetaste wonden, abcessen, prolapsen e.d. worden door de varkensfokkers en transporteurs aangevoerd en door slachthuis en door overheidsinstanties met controlerende taken geaccepteerd.
Bovenstaande inbreuken zijn in strijd met de Dierenwelzijnswet van 14 augustus 1986, Europese Verordening 1099/2009 van de Raad van 24 september 2009 inzake de bescherming van dieren bij het doden en Verordening (EG) nr. 1/2005 van de Raad van 22 december 2004 inzake de bescherming van dieren tijdens het vervoer en daarmee samenhangende activiteiten.
