De Waalse regering heeft vorige week een ontwerpdecreet over het welzijn van kalkoenen in kwekerijen goedgekeurd. Voortaan zijn er bepalingen rond bezettingsdichtheid en groeisnelheid, en het inkorten van snavels wordt verboden. Volgt Vlaanderen? Want daar bestaan nog steeds geen wettelijke bepalingen voor het welzijn van kalkoenen in kwekerijen.
De inhoud van het decreet werd binnen de Waalse Raad voor Dierenwelzijn opgesteld door een werkgroep bestaande uit wetenschappelijke deskundigen gespecialiseerd in de pluimveehouderij, vertegenwoordigers van de landbouwsector en dierenbeschermingsverenigingen, waaronder GAIA. De precieze voorwaarden voor kalkoenbedrijven zijn vanaf nu vastgesteld voor Wallonië. Dierenrechtenorganisatie GAIA, dat dus lid is van de Waalse Raad voor Dierenwelzijn, omschrijft de nieuwe wet als een ‘eervol compromis’.
Bezettingsdichtheid en groeisnelheid
In de nieuwe wetgeving wordt rekening gehouden met zowel welzijns- als productiecriteria, met de bedoeling tegemoet te komen aan beide. Daarbij zijn twee elementen van groot belang: de bezettingsdichtheid (aantal kalkoenen per vierkante meter), en de groeisnelheid van de kalkoenen.
In een eerste lezing had de Waalse regering een bezettingsdichtheid aangenomen van 52kg/m² voor vrouwtjes en 56kg/m² voor mannetjes. GAIA is erin geslaagd om die maximale bezetting te verlagen tot 30 kg/m² voor vrouwtjes en 36 kg/m² voor mannetjes.
Op het vlak van de groeisnelheid is het belangrijk om te weten dat snelgroeiende kalkoenrassen zo snel groeien dat vele kalkoenen er kreupel van worden. Ze bijten elkaar en veroorzaken ernstige verwondingen, zoals diepe, bloedige wonden. Ze sterven ook van honger en dorst omdat ze niet meer bij het voederbakje en de waterbak kunnen komen. De vogels zijn ook niet in staat om hun veren te reinigen, wat een levensnoodzakelijke behoefte is voor hen. De nieuwe wetgeving bepaalt dat trager groeiende kalkoenrassen gebruikt moeten worden.
Inkorten van snavels verboden
Houderijen met meer dan 200 kalkoenen moeten de dieren voortaan toegang bieden tot een wintertuin of een buitenren. Lattenvloeren zijn niet langer toegelaten en ook het inkorten van snavels wordt verboden. De fokkers zullen ook een minimum aan theoretische en praktische opleiding moeten volgen en toezicht op de dieren zal verplicht zijn.
Ann De Greef, directeur van GAIA en lid van de werkgroep die zich boog over deze kwestie legt uit waarom de invoering van de normen noodzakelijk was: "Er waren geen specifieke normen voor de kalkoenhouderij, maar nu zijn die er wel. Na enkele maanden discussie zijn wij van mening dat het een goed compromis is wat betreft dichtheid en groeisnelheid. We hebben ervoor moeten strijden, maar zijn relatief tevreden met het uiteindelijke resultaat."
Navolging in Vlaanderen
GAIA hoopt dat dit Waals besluit om normen in te voeren voor kalkoenkwekerijen navolging zal krijgen in Vlaanderen. Ook daar dringt de dierenrechtenorganisatie aan op wettelijke normen. Het invoeren van maximale dichtheden moet leiden tot veel betere leefomstandigheden dan de huidige, zodat de wantoestanden vermeden kunnen worden die GAIA aantrof in de intensieve kalkoenhouderij in Vlaanderen.
Eind vorig jaar onthulde GAIA met huiveringwekkende beelden de erbarmelijke levensomstandigheden in verschillende grootschalige Vlaamse kalkoenkwekerijen: duizenden kalkoenen opeengepakt, ernstig verzwakt, kreupel, gewond en stervend. En kadavers in vergevorderde staat van ontbinding. De reden? Het ontbreken van wetgeving en normen rond dierenwelzijn in kalkoenhouderijen. Bijgevolg gooiden de kalkoenhouders alle remmen los. Dat het kalkoenenwelzijn er bar slecht aan toe is, raakt hun koude kleren niet. Dat moet absoluut veranderen.
Ann De Greef: "De lat lag hoog voor Wallonië. Maar wij konden dan ook niet tevreden zijn met minimumnormen die bestaan uit een paar cosmetische ingrepen. Vlaanderen moet zich laten inspireren door het Waals akkoord en een degelijk wettelijk kader ontwerpen. Dringend."
