Toots Tielemans, de supergrote muzikant, is niet meer. Ooit hadden ikzelf en mijn hond Wap de eer hem heel eventjes te mogen ontmoeten op Jazz-Middelheim. Hij had het niet over zijn succesvol optreden aldaar, hij had het over Wap. “Wa ne schuunen hond”, zei hij, “en wa ne lieve.” Hij meende het uit de grond van zijn hart, net als al zijn muziekjes, zijn grandioos oeuvre. Na zijn overlijden zag ik in de krant uiteraard veel foto’s van hem. Eén ervan frappeerde mij meer dan de andere: Toots liggend in een versleten hangmat, spelend op zijn ‘mondmuziekske’ terwijl hij zijn eigenste hond volop aaide. Een toets - ‘Toots’ - dierenliefde. Zo mooi, zo ontroerend. Hij ging, gelukkig voor hem, niet van ons heen in de hitte van één of andere pijnlijke strijd. Hij mocht overlijden in zijn slaap tijdens de voorbode van een hittegolf van Moeder Natuur.
Een hittegolf dient zich dezer dagen inderdaad aan. Ik lees en hoor dat de media danig bekommerd zijn om het lot van de weerlozen onder ons: bejaarden en kinderen. Terecht. Alleen de dieren worden in deze context zo goed als vergeten. Niet te geloven dat er in het journaal (Eén) van gisteren 24/8/2016 toch drie volle seconden beelden werden getoond van een dier dat na de aardbeving in het Centraal-Italiaanse dorp Amatrice ijlings geëvacueerd werd. Gaan we er dan toch een heel klein beetje op vooruit wat aandacht voor dierenwelzijn betreft? Maar toch, bij een hitte van 35° celcius staan ze figuurlijk in de kou. Een tot op het bot verwende koning die, na een forse inkrimping van zijn dotatie, volgens gewone-mensen-normen nog altijd veel te veel pensioen ontvangt leek in alle nieuwsberichten belangrijker dan een massa verwaarloosde dieren. De onverschilligheid van de media, en dus ook van de doorsnee mens, tegenover dierenleed is nog steeds veel te groot. Gelukkig kreeg ons aller Michel Vandenbosch enkele luttele minuten cadeau om op Radio 1 te pleiten voor beschutting en drinken voor de ontelbare dieren die in Vlaanderen en omstreken staan te verkommeren in de blakende zon. Ook het transport in erbarmelijke omstandigheden van runderen werd even aangekaart. Een vraag van GAIA richting Boerenbond om desbetreffend een oplossing te zoeken werd door deze organisatie afgewimpeld met de woorden: “We moeten onze leden (de boeren) eerst wat sensibiliseren.” Hallo!? Elk klein kind van zeven weet toch dat weidedieren extra beschutting, drank, schaduw ... dringend nodig hebben bij extreme warme of koude temperaturen. Waarom zouden boeren dat dan niet weten en moeten ze zonodig in dit verband eerst ‘gesensibiliseerd’ worden? Ze zijn tegenwoordig toch universitair geschoold, naar het schijnt? Alle diploma’s ten spijt toch geen gezond (boeren)verstand? Ondanks ‘planning op termijn’ toch enig spoor van kortzichtigheid? Boeren zijn Bokrijk toch al jaren ontgroeid of vergis ik me? Gaan boeren en dierenliefde dan toch niet altijd hand in hand? Bedenkingen en vragen, hoor, meer niet. In onbeschaafde landen waar foltering nog schering en inslag is, laat men gestraften, vastgebonden, zonder drinken, uren- dagenlang in de blakende zon staan. Een zeer zware straf noemt men dat in gespecialiseerde kringen. Alleen ... weidedieren hebben niets misdaan maar kunnen zich jammer genoeg ook niet verdedigen tegen het mensdom in al zijn domme facetten. Dierenvriend Toots zou het lot van niet naar behoren gesoigneerde weidedieren bij extreme temperaturen niet geaccepteerd hebben, ook niet van zijn trouwste fans, vermoed ik. Merci, Toots!
Als men het in de welig tierende vleesconsumtie over slachthuisdieren heeft hoor je wel eens: “Och, ze hebben toch een mooi leven gehad.” Wel, godverdomme, gééf ze dan een mooi leven en verzorg ze naar behoren, ook in moeilijke omstandigheden. Eigenlijk moet dat volgens de wet. Maar ja, de 19de eeuwse Duitse kanselier Otto Von Bismarck poneerde het destijds al: “Wetten zijn als worstjes. Je ziet beter niet hoe ze gemaakt worden.” Als dierenvriend, die uiteraard geen dieren consumeert, heb ik natuurlijk direct de neiging om de woorden ‘wetten’ en ‘worstjes’ van plaats te verwisselen. Stout? Daar ben ik nog niet zo zeker van.
Reageer op dit actuele artikel en steun GAIA, steun de dieren, steun mekaar in jullie dierenliefde en in jullie gezond verstand, diploma’s of niet. We zullen jullie met z’n allen dankbaar zijn.
Pol Goossen